آشنایی با تاریخچه راهیان نور و ستاد مرکزی راهیان نور کشور
در واقع سابقه راهیان نور به همان سال های ابتدایی جنگ بازمی گردد. پس از
آزادسازی اولین سرزمین های اشغالی در شمال خوزستان ، از سال 1361 ، عده ای
به بازدید از جبهه های جنگ شتافتند. بیشتر این مسافران ، خانواده های شهدا
به شمار می رفتند. آنها دوست داشتند با حضور در این مناطق ، یاد و خاطره
شهیدشان را گرامی دارند. سیاست مردان و مدیران ارشد نظام و نمایندگان مجلس
نیز از دیگر مسافران راهیان نور در سال های دفاع مقدس بودند.

آنها در قالب کاروان های کوچک ، از جبهه ها بازدید کرده و از نزدیک با
رزمندگان دیدار می کردند. نویسندگان ، هنرمندان و بازاریانی که در پشت جبهه
همواره یار و یاور رزمندگان بودند نیز در سالهای دفاع مقدس به جبهه ها سفر
می کردند و مدت کوتاهی را در سنگرها و سوله ها ، در کنار رزمندگان می
گذراندند. این حضور، هیچ گاه در زمان جنگ دامنه گسترده ای نیافت. چرا که
مراقبت از جان بازدیدکنندگان در بیشتر جبهه های جنگ ، کاری دشوار و شاید
محال بود. تنها رزمندگان و فرماندهان دوران جنگ بودند که هر ازگاهی با
سماجت ، محدودیت های تردد در این مناطق را نادیده گرفته و به بازدید جبهه
های جنگ می رفتند. اما پس از مدت اندکی ،
سازمان های فرهنگی سپاه پاسداران ، ارتش و نیروهای مسلح نیز وارد میدان
شدند و با روی باز به رونق یافتن راهیان نور کمک بسیاری کردند.