بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم
به عموم جوانان در کشورهای غربی
حوادث تلخی که تروریسم کور در فرانسه رقم زد، بار دیگر مرا به گفتگو با شما جوانان برانگیخت. برای من تأسّف‌بار است که چنین رویدادهایی بستر سخن را بسازد، امّا واقعیّت این است که اگر مسائل دردناک، زمینه‌ای برای چاره‌اندیشی و محملی برای همفکری فراهم نکند، خسارت دوچندان خواهد شد.
رنج هر انسانی در هر نقطه از جهان، به‌خودی‌خود برای همنوعان
اندوه‌بار است. منظره‌ی کودکی که در برابر دیدگان عزیزانش جان میدهد، مادری
که شادی خانواده‌اش به عزا مبدّل میشود، شوهری که پیکر بی‌جان همسرش را
شتابان به سویی میبرد، و یا تماشاگری که نمیداند تا لحظاتی دیگر آخرین
پرده‌ی نمایش زندگی را خواهد دید، مناظری نیست که عواطف و احساسات انسانی
را برنینگیزد.
