دروغ بزرگی که هیچگاه ثابت نکردند
یک روز قبل از انتخابات 22 خرداد 88 ،خبرنگار نشریهی آمریکایی تایم به سراغ میرحسین موســوی رفته و با او مصاحبهای دربارهی انتخابات میکند. در بخشی از مصاحبه، از موسوی سؤال میپرسد: با اختیارات کمی که رئیسجمهور در ایران دارد، چه کار میخواهید بکنید؟
آقای موسوی جوابی تعجببرانگیز میدهد: "حضور مردم در خیابان مسائل را حل میکند!" در سؤال دیگری خبرنگار تایم میپرسد: اگر شما پیروز نشوید، به این همه جوان که در خیابانها لبخند بر لب دارند و به همهی کسانی که از شما طرفداری کردهاند چه خواهید گفت؟ او جواب میدهد: " ً پیام من قبال به آنها رسیده است. تغییر از مدتی قبل آغاز شده است.
تنها بخشــی از این تغییر به پیروزی در انتخابات مربوط میشود. بخشهای دیگر ادامه خواهند یافت و هیچ عقبگردی در کار نیست." گرچه موسوی در جلسات خصوصی انتساب این جمالت به خودش را رد کرد ولی علیرغم اصرار و پیگیری دلسوزان و مسئوالن نظام هیچوقت حاضر نشد که آن را بهطور رســمی تکذیب کند. در عمل و روی زمین اما آنچه که در تاریخ کشور رقم خورد، با محتوای مطالب این مصاحبه تناسب و همخوانی داشــت: حضور خیابانی طرفداران سران فتنه برای اعتراض به نتیجهی انتخابــات و به تعبیر رهبر انقــاب »زورآزمایی و اردوکشــی خیابانی«، جایی که احساســات و هیجانهای سطحی اما کنترلنشده بر عقل و منطق غلبهی کامل داشت. در سویی دیگر اما رهبر انقالب سعی بر آن داشتند که از هر طریق ممکن، این افراد را به مسیر عقالنی و قانونی رهنمون سازند. در زیر، چند نمونه از این اقدامات آورده شده است: 1-هرراه‌حلیکهدرآنرأینیاورمنمی‌پذیرم! سه روز بعد از آغاز آشوبها و اعتراضات، یعنی روز دوشنبه، 25 خرداد، حجتاالسالم محسنی اژهای، وزیر وقت اطالعات، به منزل میرحسین موسوی رفته و دربارهی چند و چون عملکرد وی، با او گفتوگو میکند. پاسخهای مهندس موسوی به وزیر اطالعات، بهوضوح حاکی از لجاجت و غیرمنطقی بودن رفتار وی دارد. حجتاالســام اژهای چنین روایت میکند: "آن موقع هیچکس به جز ما نبــود، اگر هم در خانه بودنــد، در اتاق ما ً که تقلب نشده نبودند، فقط من و ایشان بودیم. گفتم آقای موسوی! اوال است؛ به دالیلی که مختصر توضیح میدهم؛ ثانیا فرض کنیم تقلب شده است؛ قانون راه را برای شــما باز کرده. اما من به عنوان وزیر اطالعات به شما میگویم: میخواهید هشدار تلقی کنید یا هر چیز دیگری؛ اگر از طریق غیرقانونی بخواهید وارد شوید، مطمئن باشید نه موفق میشوید، نه ما اجازه میدهیم. ولی چنانچه به طریق قانونی اعتراض کنید، مطمئن باشید ما کمکتان میکنیم. شما قرینهای یا شاهدی بیاورید بر تقلب؛ من قول میدهم از طریق وزارت اطالعات، به شــما کمک کنیم... بعد گفتم من یک سؤال دارم؛ شما به شورای نگهبان نامه نوشتید و اعتراض دارید. فرض کنید شــورای نگهبان کل صندوقها را بازبینی کرد؛ اگر دوباره شما برنده نبودید، نتیجه را قبول دارید؟ گفت: نه! سؤال بعدی من این بود که بر فرض محال که شما بخواهید انتخابات را به زور ابطال کنید؛ اگر دوباره انتخابات برگزار شد و باز شما برنده نشدید، قبول میکنید؟ گفت: نه! گفتم پس مطلب شما دیگر تقلب نیست، دنبال حق نیستید." 2-راهیکههمواربودولینپیمودند یک روز پس از اطالعیهی میرحسین موسوی مبنی بر مخدوش بودن انتخابات و لزوم ابطال آن، رهبر انقالب در جلســهای کــه با او ترتیب دادند، مســیر عقالنی و قانونی را برای پیگیــری مطالبات، و همچنین برای جلوگیری از افزایش ابهام و غبارآلودگی فضا به او توصیه میکنند. روز سهشــنبه 26 خردادماه نیز رهبر انقالب در دیــدار با نمایندگان نامزدهای انتخاباتی، اشــارهای به آن دیدار کرده و میفرمایند: »من به شورای نگهبان و وزارت کشــور توصیه کردم و باز هم میکنم؛ االن هم آقایان حضور دارند، به ایشــان میگویم: به دقت رسیدگی کنند؛ حتی اگر الزم شد صندوقهایی را بازشــماری کنند حتما بکنند. شماها هم بروید حضور داشته باشید، نگاه کنید. همان موارد که مورد شبهه است بروید نگاه کنید. اگر چنانچه نتیجهی بازشــماریها خالف آن چیزی درآمد که االن در آمار رســمی وجود دارد، حتمــا آن را دخالت بدهند. البته من مطمئنم، یقین دارم که امکان نــدارد نتایج انتخابات را عوض کند؛ نتایج عوض نخواهد شد اما راه همین اســت؛ راه، راه قانونی است. من به مهندس موسوی هم گفتم، ایشــان هم قبول کرد از من که راه، راه قانونی اســت؛ از همان راه قانونی مشی کنند. من هم قرص و محکم پشتش میایستم. شما بدانید من با آقایان شــورای نگهبان و با آقایان وزارت کشور رودربایستی ندارم؛ میایســتم پایش تا اینکه این قضیه حل بشود.« 26/3/88 گرچه موســوی در آن جلسه حرف رهبر انقالب را پذیرفت اما اطالعیهی بعدی او مبنی بر دعــوت از مردم برای حضور در خیابان در فردای آن جلسه، دقیقا خالف قولی بود که آن روز به رهبر انقالب داده بود. 3-اردوکشیخیابانیراه‌حلنیست روز جمعـه 29 خردادمـاه، رهبـر انقلاب بـا دیـدن تـداوم آشـوبها و اعتراضـات خیابانی، بـه نماز جمعـه آمـده و اینبـار از تریبـون عمومی و ملی نماز جمعه اسـتفاده کرده و زبان به نصیحت چندبارهی سـران فتنه میگشـایند: »من بـه ایـن بـرادران عرض میکنـم، به مسـئولیت پیش خدای متعال فکر کنید: پیش خدا مسـئولید، از شـما سـؤال خواهد شد. آخرین وصایای امـام را به یاد بیاوریـد؛ قانون، فصلالخطاب اسـت؛ قانون را فصلالخطـاب بدانیـد. انتخابات اص ًلا برای چیسـت؟ انتخابـات برای این اسـت که همـهی اختالفها سـر صنـدوق رأی حـل و فصل بشـود. باید در صندوقهـای رأی معلوم بشـود که مـردم چـی میخواهند، چی نمیخواهنـد؛ نه در کـف خیابانهـا. اگر قرار باشـد بعـد از هـر انتخاباتی آنهائـی کـه رأی نیاوردنـد، اردوکشـی خیابانـی بکننـد، طرفدارانشـان را بکشـند به خیابـان؛ بعد آنهائـی کـه رأی آوردهاند هـم، در جـواب آنها، اردوکشـی کنند، بکشـند به خیابان، پس چـرا انتخابات انجـام گرفت؟... زورآزمائـی خیابانی بعد از انتخابات کار درسـتی نیسـت، بلکـه به چالش کشـیدن اصل انتخابـات و اصـل مردمسـاالری اسـت.« 29/3/88 3
